ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Το μανιφέστο αυτό μιλάει για μία ριζική αλλαγή του συστήματος και γι’ αυτό απ’ τη 2^η σελίδα τα ερωτήματα έρχονται βροχή, πρέπει να κάνετε υπομονή συνεχίζοντας μέχρι την τελευταία για να δείτε ότι θα απαντηθούν τα περισσότερα.  

Τι έχει περισσότερο αξία; Η επιδεξιότητα ή η καλοσύνη;

Να κυβερνάς ή να στηρίζεις; Να υπάρχει στην ανθρωπότητα δυστυχία, φτώχεια, γραφειοκρατία, κερδοσκοποία, αποξένωση, ανταγωνιστικότητα;

   ή μήπως αυτοοργάνωση, ελευθερία και αλληλεγγύη;

Αν θέλεις  ν’ αλλάξει κάτι πρέπει να ξέρεις

ποιο είναι αυτό που χρειάζεται ν’ αλλάξει.

Μετά πρέπει επιτέλους και  εσύ να βρεις τι θα κάνεις,

για να αλλάξει, ότι μας δυναστεύει καθημερινά.

Υπάρχει άραγε λύση που να βγάζει τη κοινωνία αυτή, από τα προβλήματα που έχει;

 Μπορεί να υπάρξει μεταρρύθμιση, κάτω από αυτό το σύστημα;

Όλα δείχνουν πως όχι. Τι θα κάνουμε λοιπόν; Θα αφήσουμε τα πάντα στη καταστροφική πορεία τους ή θα επιχειρήσουμε την ανατροπή του αδιέξοδου;

H κοινωνία που ζούμε έχει αρχίσει να στερεί από αρκετούς ανθρώπους τις βασικές πρώτες ανάγκες, από άλλους ακόμα και τις επιθυμίες και στον πλανήτη μας το οξυγόνο. Έχουμε φτάσει να παλεύουμε μόνο και μόνο για να εξασφαλίσει η οικογένειά μας το φαγητό της. Να μαζέψουμε λίγο χρήμα στις τσέπες…ΧΡΗΜΑ, την ΑΣΦΑΛΕΙΑ μας για ένα μέλλον που δεν θα επιβιώσουν όχι μόνο τα χαρτονομίσματα, αλλά ούτε καν οι κατσαρίδες !

Όλος ο κόσμος αρχίζει να βλέπει το αδιέξοδο. Με την ψήφο που μάταια περιμένουν όλοι να αλλάξουν κάτι (τι;), δεν είδαμε προκοπή, αλλά είδαμε την αλλοτρίωση του ανθρώπου σε όλα τα επίπεδα. Δεν υπάρχει καμία σοβαρή προσπάθεια  από κόμματα για να αλλάξει ριζικά αυτό το σύστημα όπου βασιλεύει το χρήμα.

Κάτι πρέπει να ξεκινήσουμε να κάνουμε σήμερα, λέτε, δεν μπορεί όλα να τα αναθέτουμε στις επόμενες γενιές.

Πόσο είμαστε όμως έτοιμοι για την αληθινή αλλαγή, στα θεμέλια, αυτού του συστήματος που απαξιούμε .........;

Υπάρχει μια διαφορετική πρόταση που θα κατέβει στις επόμενες εκλογές από τώρα ή θα δοθεί προς δημοψήφισμα με  μία καινούργια κινητήριο δύναμη απ’ αυτή του χρήματος. Αυτή η δύναμη είναι ο άνθρωπος και όσα μπορεί να δημιουργήσει. Αλλάζοντας ριζικά το θεμέλιο αυτού του συστήματος, το κέρδος, αντικαθιστώντας το με μια κοινωνία που θα μπορεί να ανθίσει, χωρίς αυτό.

Με τα εξής λοιπόν χαρακτηριστικά:

            ¨ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ¨

Που σημαίνει ότι η απόλυτη εξουσία θα δοθεί, παραδοθεί  αμέσως μετά τις εκλογές στους κατοίκους τις κάθε συνοικίας, κοινότητας αν ο δήμος είναι μεγάλος και ξέχωρα στον καθένα μας. Δηλαδή, στις δημόσιες συνελεύσεις αυτοδιεύθυνσης. Θα αποφασίζουμε όλοι για εμάς…. Πώς θα γίνει αυτό…

Την επομένη του δημοψηφίσματος ή των εκλογών , θα πάμε όλοι στις καθορισμένες κάλπες σε κάθε δήμο, κοινότητα και συνοικία και ο κάθε πολίτης ή «παράνομος» αυτού του τόπου που μέχρι σήμερα ήθελε να ζήσει εδώ αλλά ασφυκτιούσε, θα καταθέσει τα λεφτά του, διαδικασία που θα ολοκληρωθεί σε μία μέρα για την ασφάλεια όλων. Όλες οι διαδικασίες θα είναι πολύ πιο γρήγορες μιας και θα πεθάνει η γραφειοκρατία.

Το ποσό που θα καταθέτουμε θα καταγράφεται. Στη συνέχεια τα χρήματα θα μαζευτούν και θα καταμετρηθούν. Θα μπουν σε ασφαλείς  χώρους φύλαξης,σαν ένα ποσό για όλους. Αυτά τα χρήματα θα ορίζονται άνθρωποι που θα τα φυλάνε έως ότου χρησιμοποιηθούν, μόνο για αγορά αγαθών απ’το εξωτερικό.

Όταν κατατεθούν και μόνο τότε, θα φύγει η αστυνομία και το σύστημα το προηγούμενο.

Ο κόσμος θα μπορεί ελεύθερα να λάβει μέρος στη παραγωγή και στη λειτουργία όσων θα του προσφέρονται απ’ την επόμενη μέρα απλόχερα.

 Τότε θα αρχίσει να εφαρμόζεται το καινούργιο σύστημα….

Στο εσωτερικό της χώρας, χωρίς πλέον χρήματα, χωρίς να νοείται πλέον το κέρδος, θα συνεχίσουμε να έχουμε όλες τις δουλειές και τις εργασίες που θα χρειάζονται. Δηλαδή ο καθένας θα δουλεύει για να υπάρχουν όλα τα αγαθά και όχι για να γεμίζει τις τσέπες του χαρτονομίσματα.

Θα επιχειρήσουμε κάτι που όμοιο του δεν έχει ξαναεφαρμοστεί. Με γνώμονα την ιστορία των απελευθερωτικών κινημάτων, αλλά κυρίως λαμβάνοντας υπόψιν τα λάθη τους και ξεπερνώντας τα, θα πραγματώσουμε την Άμεση Δημοκρατία. Αυτό σημαίνει ότι ...

Θα έχει ο καθένας το δικαίωμα να επιλέγει το πότε θα δουλεύει και τότε θα προσφέρει περισσότερα. Το πραγματικό δικαίωμα, αφού θα έχει ελεύθερη πρόσβαση στα αγαθά. 

Δηλαδή για όλους ανεξαρτήτως θα υπάρχουν παντού μεγαλοκαταστήματα υλικών αγαθών πρώτης και δεύτερης ανάγκης.

Εκεί ο καθένας θα παίρνει ότι θέλει χωρίς κανένα μέτρο

Βασικά χωρίς κανένα αντίτιμο. Χωρίς κανένα αντάλλαγμα.

Ελεύθερη πρόσβαση σε όλα τα προϊόντα.

Ελεύθερη επιλογή, παρέχοντας όλα τα μέσα, στην ατομική προσφορά

Αυτοδιοίκηση-Παραγωγή-Εργασία της προσφοράς

Σκεφτείτε ένα κόσμο χωρίς λεφτά και άγχος, χαρτιά και δόσεις. Χωρίς υπουργεία.

Πόσο απλά θα ήταν όλα.

Καμία δημόσια υπηρεσία δεν θα έχει λόγο ύπαρξης εκτός αυτών για κοινωφελείς σκοπούς (που επιτέλους θα υλοποιηθούν).

Τα υπουργεία, η Βουλή, θα κλείσουν. Πλέον τα κέντρα αναφοράς θα είναι μόνο οι κατά τόπους νομαρχίες όπου θα συγκεντρώνονται οι αναφορές, οι πληροφορίες, οι μελέτες. Αυτές, θα λειτουργούν από τους εκλεγμένους και ανακλητούς ανά πάσα στιγμή, εκπροσώπους των δημόσιων συνελεύσεων. Αυτοί θα συγκεντρώνουν τις κοινoφελείς προτάσεις και στη συνέχεια θα τις μεταφέρουν στις δημόσιες συνελεύσεις για να πάρουν αποφάσεις επίλυσης, υλοποίησης. Ακόμα μέσα από τις συνελεύσεις θα προσφερθούν να εργάζονται στις νομαρχίες, οι πιο χαρισματικοί άνθρωποι, με βάρδιες που θα επιλέξουν ότι αποδίδουν. Αυτοί που μπορούν να έχουν επαφή με πολύ κόσμο και να σταθούν στα προβλήματα του. Εκεί θα βλέπουμε συνολικά τις περιοχές αφού θα συγκεντρώνουν τις πληροφορίες για τις δυνατότητες, σε δραστηριότητες, εργασίες. Έτσι θα φαίνονται οι ανάγκες και τα προβλήματα. Όπως και οι ελλείψεις σε εργατικά χέρια. Στις περιοχές που μπορεί να μαζευτεί κόσμος και να παράγει μεγάλη ποσότητα ενός προϊόντος θα γίνει «ανάπλαση» με την πραγματική έννοια. Π.χ οι άνθρωποι που θα αποφασίσουν ότι θέλουν να παράγουν λάδι, θα μαζευτούν και θα ζωντανέψουν τα ερειπωμένα χωριά γύρω από εύπορες περιοχές. Φτιάχνοντας έτσι πολλές κοινότητες σύμφωνα με τις ιδιαιτερότητες των ανθρώπων που τις απαρτίζουν. Θα υπάρξει για πρώτη φορά η δυνατότητα μιας μαζικής αποκέντρωσης. Η διάθεση και τα κίνητρα για να έρθει ο κόσμος κοντά στη φύση και τότε δεν θα μένει θεατής της καταστροφής της.

Όσοι έχουν στις επιχειρήσεις τους  προϊόντα, θα τα δηλώσουν  στις κοινότητες τους έτσι ώστε, είτε να μεταφερθούν κάπου για να έχει πρόσβαση ο λαός σε περίπτωση που η επιχείρηση θέλει να κλείσει, είτε θα συνεχίζει η επιχείρηση αυτόνομα την αφιλοκερδή διάθεση και αυτών των προϊόντων. Όλοι οι εργαζόμενοι των υπηρεσιών που θα κλείσουν όπως και όσοι άλλοι επιθυμούν να αλλάξουν εργασία, θα πρέπει να βάλλουν αγγελίες ή να ψάξουν στις αγγελίες που θα μπαίνουν στις αρκετές εφημερίδες που θα υπάρχουν προς αλληλοεπικοινωνία και πληροφόρηση. Για να διευκολυνθεί η παραγωγή το πρώτο καιρό θα δημοσιευτούν σε πανελλαδική κλίμακα οι ανάγκες σε εργατικό δυναμικό από τον κάθε δήμο μετά τις εκλογές. Αυτό θα γίνει μέσα από τοπικούς ραδιοσταθμούς, ακόμα, με τις τοπικές εφημερίδες που θα εκδοθούν εντός της πρώτης εβδομάδας και θα διακινούνται πανελλαδικά αλλά και μέσω του ηλεκτρονικού site του κάθε δήμου, αν είναι δυνατό. Έτσι ο καθένας θα βρει την πραγματική θέση που θα θέλει (πάντα προαιρετικά) στην παραγωγή.

Ο καθένας δεν θα χρειάζεται πλέον να εργάζεται παραπάνω απ’ ότι και όπου θα τον ευχαριστούσε μιας και θα το κάνει για την όποια παραγωγή πλέον θέλει να προσφέρει στους γύρω του. Αυτή τη φορά όχι για το κέρδος.  

Για οποιοδήποτε αγαθό που λείπει απ’ τη παραγωγή της χώρας και κρίνεται απαραίτητο απ’ τους κατοίκους θα γίνεται αγορά απ’ το εξωτερικό. Με έξοδα του ταμείου που όσο θα έχει χρήματα, θα υπάρχουν για αυτό το σκοπό μόνο. Όταν δεν θα έχει, θα υπάρχει ανταλλαγή των προϊόντων παραγωγής. Θα υπάρχει προτεραιότητα στο δημόσιο ταμείο στα έξοδα βοιωτικών αναγκών, δημόσιας περίθαλψης, δημόσιων έργων περιβαλλοντολογικής φροντίδας και φυσικά παιδείας, μόρφωσης.

Θα είναι μέλημα των συνελεύσεων να δοθούν αρμοδιότητες σε αριθμό ατόμων τουλάχιστον για ένα χρόνο, που θα ελέγχουν όλες τις επιχειρήσεις αν δουλεύουν. Αυτές οι ομάδες θα δίνουν αναφορά στις συνελεύσεις. Ακόμα, οι ίδιοι θα βρίσκουν ποιες δεν δουλεύουν και τι χρειάζεται για το κλείσιμο και την αντικατάσταση τους και θα  φροντίζουν έτσι ώστε να ασφαλιστούν κάπου όσα ευπαθή προϊόντα μένουν σ’ αυτές που κλείνουν.

Οι βιοτεχνίες ρούχων που έχουμε στην Ελλάδα και κλείνουν η μία μετά την άλλη, θα εκσυγχρονιστούν. Φυσικά θα υπάρχουν σε όλες τις κοινότητες μαγαζιά, λιγότερα σίγουρα, που θα μπορεί ο κόσμος να προμηθεύεται τα προϊόντα.

Όλα τα εργοστάσια και οι βιοτεχνίες θα λειτουργούν αυτόνομα. Η κάθε επιχείρηση θα έχει τη δική της συνέλευση που θα αποτελείται από όλους όσους εργάζονται σ’ αυτή. Στη συνέλευση ισότιμα θα αποφασίζουν τον τρόπο λειτουργίας της επιχείρησης. Όταν η συνέλευση αδυνατεί να δώσει  λύση σε κάποιο σοβαρό πρόβλημα, θα απευθύνεται σε περισσότερο κόσμο για βοήθεια. Στη τοπική συνέλευση του δήμου που ανήκει.

Για το ζήτημα των δημόσιων συνελεύσεων…

Είναι λογικό ότι η άμεση καθημερινή επαφή με πολύ κόσμο, όσο και η ζύμωση, η συν διαμόρφωση που θα γίνεται στις συνελεύσεις των δήμων θα είναι αρκετά δημιουργική, μορφωτική, διασκεδαστική εμπειρία. Άλλο τόσο όμως και εξαντλητική εμπειρία…. Επειδή όμως ακόμα περισσότερο, αυτές οι συνελεύσεις θα είναι υπεύθυνες για το κοινό και προσωπικό καλό, άρα και δρόμο που θα έχει αυτή η κοινωνία ΜΑΣ, θα πρέπει λοιπόν να υπάρχει απαρτία ή τουλάχιστον αρκετή συμμετοχή. Θα μπορούσε κατά βούληση ο κόσμος να συμμετέχει εναλλάξ ή ανάλογα την κρισιμότητα των ζητημάτων..

Η τιμωρία του εγκλεισμού

Μετά την κοινή αποδοχή ότι αυτή η κοινωνία γεννάει το έγκλημα, οι φυλακές θα αδειάσουν. Όλοι οι κρατούμενοι των φυλακών, την επομένη που θα κατατεθούν τα χρήματα 2η μέρα εκλογών , θα είναι ελεύθεροι. Στους κρατούμενους θα δοθεί η ευκαιρία για μία ουσιαστική προσπάθεια ν’ αλλάξουμε τον κόσμο. Αυτό θα είναι το δώρο της δημοκρατίας μας, να δοθεί σ’ αυτή τη κοινωνία σ’ όλους τους ανθρώπους το δικαίωμα στην αληθινή ελευθερία του ανθρώπου. Παράλληλα στη συμμετοχή στην αλλαγή του κόσμου για να αρχίσει να φτιάχνει τη ζωή του με αληθινές αξίες αλληλεγγύης και συν διαμόρφωσης.

Από κει και πέρα για ανθρώπους στο μέλλον που θα θέτουν σε κίνδυνο την ζωή συνανθρώπων τους θα αποφασίζει η κάθε κοινότητα τι διακανονισμό, λύση μπορεί να δώσει, πρώτα με γνώμονα την ισότιμη αξία της ζωής του καθένα. Ο εγκλεισμός αυτό το απάνθρωπο βασανιστήριο θα απαγορεύεται. Γιατί δεν μπορεί η λύση της ανθρωπότητας απέναντι σε ένα έγκλημα να είναι άλλο ένα . Αν μετά από κάθε προσπάθεια ο άνθρωπος που κατηγορείται δεν δύναται να συμβιώσει με την  οποία κοινότητα, θα εξορίζεται από αυτή  για να σταματάνε τα προβλήματα. Θα μπορεί να συνεχίζει μόνος του ή σε άλλη κοινότητα. Κανείς δεν θα έχει δικαίωμα να αφαιρέσει τη ζωή άλλου. Όταν υπάρξει φόνος ή  βιασμός και έχει κριθεί ομόφωνα απ’ τη συνέλευση ότι έχουν έτσι τα γεγονότα, η συνέλευση θα βρίσκει ποια είναι η λύση. Όταν θα υπάρχει από όλες τις κοινότητες πρόβλημα με ένα άτομο και δεν θέλει αυτό να ζήσει μόνο του χωρίς να ενοχλεί και να ενοχλείται, θα φεύγει από τη χώρα. Αυτή  είναι η έσχατη λύση για την ανθρωπότητα που πάντα θα κάνει ότι μπορεί για τη πραγματική εξεύρεση δίκαιας λύσης. Οι αποφάσεις αυτές θα είναι των δημόσιων συνελεύσεων.

Σε όλους θα δίνεται δεύτερη ευκαιρία αν αναγνωρίσουν το πρόβλημα και θέλουν να ξαναπροσπαθήσουν με την κοινότητα που επιθυμούν. Για όλες τις άλλες περιπτώσεις πλην του φόνου, βιασμού, θα βρίσκεται άλλη λύση από την εξορία.

Εξάλλου είναι σίγουρο ότι θα λείπει το βασικό κίνητρο των «εγκλημάτων» που γεμίζουν τις φυλακές σήμερα, το κέρδος, το χρήμα, ο αγώνας επιβίωσης.

 Σίγουρα η πρόταση αυτή, μιας  κοινωνίας άλλων αξιών, είναι από μόνη της η λύση στο τεράστιο ζήτημα του εγκλήματος.

Στέγαση

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν έχουν ούτε τα βασικά για να καλύψουν ανάγκες και επιθυμίες. Όπως οι άστεγοι, ή αυτοί που ήταν στο ενοίκιο. Όταν θα υπάρξει αυτοοργάνωση θα μπορούν να χτίσουν, ή να εκμεταλλευτούν τα ατελείωτα εκτάρια γης που ερημώνουν, πάντα με τη προϋπόθεση (για πρώτη φορά) ότι δε θα καταπατάτε ο φυσικός πλούτος της χώρας. Πρώτη η εκκλησία σύσσωμη θα πρέπει να προσφέρει την πλουσιότατη περιουσία της στον άστεγο λαό προς ανιδιοτελή εκμετάλλευση. Να δούμε ένα άξιο έργο επιτέλους απ το χριστιανισμό. Το χώμα, οι πέτρες που διάφοροι μεγαλοεργολάβοι λατομείων ξεκληρίζουν τόσα χρόνια για προσωπικό όφελος ακόμα και για συμφέροντα στο εξωτερικό, θα μπορούν τώρα να χρησιμοποιηθούν για τα σπίτια όλων. Αγαθά που με σύνεση φτάνει να στεγαστούν όλοι αρκεί να ανήκουν στον καθένα και όχι σε έναν.

Η στέγη. Τι σημαντικό είναι, να μπορούν όλοι να έχουν μία στέγη στο κεφάλι τους.

Ο καθένας θα μπορεί ελεύθερα να κρατήσει την ακίνητη περιουσία του. Ότι θεωρεί ο καθένας αναγκαίο για τον ίδιο και την οικογένεια του.

Είμαστε διαφορετικοί όσο και οι ανάγκες μας, όσο και οι επιθυμίες μας. Τα υπόλοιπα θα δοθούν στις κοινότητες για τους άλλους που θα τα χρειάζονται.

Οι τράπεζες δεν θα έχουν καμία δικαιοδοσία στα σπίτια που είναι στα σκαριά ή χρωστάνε δάνειο.

Παιδεία για όλους

Η παιδεία δεν θα είναι υποχρεωτική. Θα ξεκινάνε όλοι απ’ το νηπιαγωγείο το σχολείο και αν κάποιο παιδί με τα χρόνια θέλει να ασχοληθεί με άλλα ενδιαφέροντα θα είναι ελεύθερο να το κάνει. Παράλληλα δεν θα υπάρχει ηλικιακό όριο στη μόρφωση σε σχολεία και πανεπιστήμια. Θα μπορεί ο οποιοσδήποτε αγαπάει την γνώση , όποια στιγμή και ηλικία το αποφασίσει να έχει πρόσβαση σ’ αυτή. Θα υπάρχουν οι εξετάσεις που θα δείχνουν στον καθένα τι έχει μάθει όμως θα μπορεί  ο καθένας να επιλέγει πότε είναι έτοιμος να τις δώσει. Οι παλαιοί και γνώστες της διδακτέας ύλης θα μπορούν να βελτιώνουν τις γνώσεις τους, διδάσκοντας τους καινούργιους άπειρους μαθητές. Έτσι ώστε να μην πηγαίνει πίσω το έργο των καθηγητών μέχρι να προσαρμοστούν οι καινούργιοι.

 Η ριζική αλλαγή στη παιδεία θα γίνει πραγματικότητα,

 όταν σταματήσει να στοχεύει στο κέρδος.

Τόσο από τους δασκάλους που πλέον θα διδάσκουν αφιλοκερδώς, με κίνητρο την πραγματική προσφορά της γνώσης , όσο και από τα επαγγέλματα που θα γεννηθούν από τέτοια εκπαίδευση. Επαγγέλματα προσφοράς στον άνθρωπο και στον πλανήτη.

Οι ξένοι

Οι έξω από την χώρα ερχόμενοι για οποιοδήποτε σκοπό θα είναι ελεύθεροι  να έρθουν για όσο θέλουν. Σεβόμενοι αυτούς, θα σεβαστούν κι αυτοί εμάς. Θα μπορούν να καταθέσουν στο ταμείο της χώρας αν επιθυμούν κάποια συνεισφορά. Ανεξάρτητα όμως, όσο θα βρίσκονται στη χώρα θα έχουν ίσα δικαιώματα στη δημιουργική εργασία όσο και στην κατανάλωση ή καλύτερα απολαβή όλων των προϊόντων που θα διαθέτουμε στον τόπο για όλους. Κάτι τέτοιο πρωτόγνωρο σίγουρα θα γεννήσει φανατικούς εθελοντές υποστηρικτές που θα συρρέουν και θα συνδιαμορφώσουν. Καταρρίπτοντας το φόβο της ξενοφοβίας, εξ υψώνοντας το μεγαλείο της φιλοξενίας. Φυσικά θα περιμένει ο κόσμος τον ανάλογο σεβασμό από τους επισκέπτες, που αν κάποιοι δεν τον έχουν προφανώς θα αντιμετωπίσουν την δυσαρέσκεια των υπολοίπων. Όμως αυτά λύνονται εύκολα από την στιγμή που ο κόσμος θα έρχεται σε επαφή για να τα λύνει και όχι για να τα καταδικάζει από μακριά ή απ’ το καναπέ.

Όταν δεν θα χωράνε άλλοι στη χώρα… η κάθε κοινότητα που θα βλέπει ότι δεν υπάρχει χώρος ή δυνατότητα, να μείνουν, –φιλοξενηθούν-, ή εργαστούν άλλα άτομα, θα το δηλώνει και θα καταγράφεται, στις νομαρχίες. Όπου θα ενημερώνεται ο κόσμος γι’ αυτό. Όταν έρθει η στιγμή του γενικού κορεσμού θα βρίσκουν λύσεις κοινής ωφέλειας οι συνελεύσεις, σεβόμενοι όλους.

Δύσκολα ανθυγιεινά επαγγέλματα, συνεργεία καθαριότητας:

Υπάρχουν κάποιες δουλειές που σε αυτές συνήθως όλοι κλείνουμε τα μάτια ή και τη μύτη, ξεχνώντας ότι αυτές παράγονται απ’ την ύπαρξη μας.

Αν όλοι βάζαμε το χεράκι μας σε αυτές, αν σταματάγαμε δηλαδή να αποφεύγουμε τις δύσκολες, βαριές, ανθυγιεινές, μπελαλίδικες και γενικώς τις δουλειές τρίτων….

Τότε θα μπορούσαμε εμείς οι ίδιοι να είμαστε πραγματικά υπεύθυνοι για τον εαυτό μας. Σίγουρα θα γινόμασταν καλύτεροι για μας και για τους άλλους. Ίσως συμβιβαζόμασταν με τη φύση του ανθρώπου.

Όταν υπάρξουν υγιή κίνητρα διάθεσης του εγώ, τότε αυτό θα προσφέρει στο ανθρώπινο περιβάλλον του.

Στα δύσκολα γνωριζόμαστε καλύτερα. Όταν υπάρχει συν διαμόρφωση, οι εργασίες που είναι μονότονες, δύσκολες και καθημερινές, γίνονται ευχάριστες και   ελκυστικές. Όμως χρειάζονται οι συνευρέσεις των συνελεύσεων και των ενεργειών που θα κάνουμε μέσα από αυτές, για να βρεθούμε με τον διπλανό.

 Γιατί όταν εσύ είσαι υπεύθυνος  για να λύσεις τα προβλήματά σου και όχι το υπουργείο, με νομοσχέδια που μέσα τσουβαλιάζουν ανάγκες 12.000.000 ανθρώπων, τότε μόνο θα βρίσκεις με τους γύρω σου έναν πιο ανθρώπινο, συλλογικό τρόπο αυτοδιαχείρισης.

Επαφή Εσωτερική και Εξωτερική

 Εφόσον οι ρυθμοί της καθημερινότητας θα μειωθούν κατακόρυφα μιας και οφείλονταν στον ασφυκτικό ρυθμό του κέρδους, θα υπάρχουν πλέον για την όποια εσωτερική μεταφορά,διάφορα οχήματα που θα προσφέρονται για την εξυπηρέτηση των κοινών και προσωπικών αναγκών .

Το Πολυτεχνείο έχει ήδη εφεύρει μέσα μεταφοράς με εναλλακτική ενέργεια και θα βοηθήσει να μετατρέψουμε όσα οχήματα χρειαζόμαστε σε ηλιακά –ηλεκτρικά. Για παράδειγμα ακόμα, να αναφέρω τυχαία την μιτσουμπίση, που 2 χρόνια πριν είχε παρουσιάσει ένα ηλεκτρικό μοντέλο αυτοκινήτου με υλικό κατασκευής το γνωστό φυτό ¨μπαμπού¨.!!! Και είναι υπαρκτή η κατασκευή υλικών και από άλλους φυτικούς πόρους που μπορεί να παράγει η χώρα. Καιρός να κυκλοφορίσουμε την εξέλιξη λοιπόν. Ένα εργοστάσιο που θα προσφέρει στον άνθρωπο αλλά και στο περιβάλλον.

Για την εναέρια αναγκαία μεταφορά θα γίνονται έκτακτες πτήσεις απ’τά στρατιωτικά ελικόπτερα και αεροπλάνα, που πληρώναμε τόσο καιρό. Όπως και για το εξωτερικό εφόσον συμφωνηθεί με τις άλλες χώρες, 1 φορά την εβδομάδα, απ’ τα κεντρικά αεροδρόμια της χώρας. Με τον ίδιο τρόπο και η πρόσβαση στη χώρα. Για ζητήματα υγείας και περίθαλψης στο εξωτερικό, θα χορηγούνται όλα τα απαραίτητα έξοδα για τον καθένα.

Όσο για την αγορά αγαθών που θα έρθουν στη χώρα αφού έχουν κριθεί χρήσιμα για αυτόν που τα ζήτησε, ή και για τους άλλους, θα χρηματοδοτούνται μετά από δήλωση του καθένα στους δήμους απ το δημόσιο ταμείο ή αργότερα ανταλλάσσοντας προϊόντα.

Για οποιοδήποτε κράτος, είτε ηγεμόνα του που θελήσει να έρθει σε επαφή μαζί μας με αφορμή οποιοδήποτε λόγο, κάθε κοινότητα με σειρά θα έχει ευθύνη να αναλάβει την επικοινωνία μέσα  από τις συνελεύσεις και μετά θα ενημερώνουν τις νομαρχίες π.χ. την Πέμπτη η Ηγουμενίτσα έχει σειρά να φιλοξενήσει τους τάδε και να ακούσει τα ζητήματα που θέτουν. Τη Δευτέρα οι συνελεύσεις που έχουν ήδη συζητήσει την ενημέρωση της Παρασκευής από τις νομαρχίες θα ενημερώσουν μέσω των νομαρχιών τις απαντήσεις τους. Είναι λίγο χρονοβόρο, όμως αξίζει μια απάντηση που θα είναι η φωνή από όλη τη χώρα.

Τα σύνορα θα τα κρατάμε μόνο για την ασφάλεια από εξωτερικές στρατιωτικές επεμβάσεις. Θα δοθεί βάρος στις συνοριακές κοινότητες για την στήριξη τους και την πλαισίωση τους από αρκετό κόσμο. Με την αποχώρηση του παλιού συστήματος εθνικής άμυνας , θα δοθούν βάρδιες σε εθελοντές που θα φυλάνε τα σύνορα αν χρειαστεί, απ’τους εχθρούς και παράλληλα θα είναι εκεί για να υποδέχονται με μια ρακί όλους τους ανθρώπους που θα έρχονται φιλικά, ενημερώνοντας τους για τον τρόπο λειτουργίας της κοινωνίας μας. Αυτό ειδικά απ’την πρώτη μέρα μετά εκλογών, έχοντας ήδη συνεννοηθεί με το στρατό μέχρι να παραδοθεί η ευθύνη στους εθελοντές που θα προσέχουν τα σύνορα. Όταν οι διπλανές χώρες αποφασίσουν να αποτινάξουν το χρήμα και όσα συνεπάγεται και αγκαλιάσουν τον ελεύθερο τρόπο που ζούμε, θα γίνουμε και μ’ αυτούς ένα.

Η χώρα μόνο θα αμύνεται και γι’ αυτό θα κρατηθούν και θα χρησιμοποιηθούν, όταν χρειαστούν από όλους τα όπλα.

Ο πόλεμος δεν μπορεί να είναι θεμιτός παρά ως έσχατη λύση απέναντι στην επίθεση επεκτατικών κυβερνήσεων. Γιατί πόλεμος = αφαίρεση ζωών. Η ζωή στη κοινωνία που μιλάμε θα έχει πραγματικά μεγάλη αξία. Όχι όπως σήμερα. Η ζωή του καθένα μας  θα’ ναι πολύ σημαντική. Θα υπάρχουμε ο ένας για τον άλλο

Στα στρατόπεδα θα μπορούν να εκπαιδεύονται όσοι το επιθυμούν και οι πωρωμένοι του είδους θα αρκεστούν να φροντίζουν με το καλύτερο τρόπο να συντηρούνται οι εξοπλισμοί έτσι ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν όταν πρέπει. Όλες οι εκπαιδεύσεις και οι εργασίες φυσικά όπως σε όλα εθελοντικά.

*

Αν το μανιφέστο έρθει μέσα από εκλογές...Τα μέλη του εκλογικού συνδυασμού της ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗΣ θα βγουν όταν έρθει η ώρα από τον κόσμο και στη συνέχεια την επομένη της ψηφοφορίας θα παραδώσουν την  εξουσία στις συνελεύσεις και παράλληλα στο καθένα ξεχωριστά μιας και θα αποφασίζουμε όλοι. Το κύριο ζητούμενο των συνελεύσεων θα είναι η επίλυση των προβλημάτων με στόχο την ομαλή εξέλιξη της ζωής. Έτσι θα αποφεύγεται η αντίδραση πάνω στην αντίδραση. Θα υπάρχουν πολλές φορές υποχωρήσεις για να γίνονται πράγματα και να μην πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό.

Το ζήτημα δηλαδή θα είναι η ουσία.

Όσο για τους μεγαλοκεφαλαιούχους αυτής της χώρας για να τους καθησυχάσω θα ξαναπώ ότι μπορούν να κρατήσουν όσα θέλουν και νομίζω ότι για όλους θα ισχύσει το γνωστό

  ¨ Όσο σου στερούν, και σου βάζουν εμπόδια, εσύ θέλεις και ζητάς, παίρνεις όσα προλαβαίνεις, γιατί αύριο μπορεί να μην έχεις. Όταν όλα είναι μπροστά ελεύθερα τότε ικανοποιείται ο εαυτός μας και ίσως ευχαριστηθούμε με όσα πραγματικά έχουμε ανάγκη. Αργότερα όταν θα γεννηθεί εμπιστοσύνη και σύνεση στο κόσμο θα  υπάρξει συνείδηση και θα απαλλαχτούμε από άχρηστα, επιβλαβή, καταναλωτικά σκουπίδια.

Δύο θα είναι λοιπόν οι αρχές. – ένας για όλους και όλοι για έναν.

- αφήνω ελεύθερη την ύπαρξη μου να δημιουργήσει

μέχρι εκεί που δεν καταπιέζω τον άλλον.

Αν δεν εφαρμοστεί μια τέτοια ΑΝΑΤΡΟΠΗ για να αλλάξει ριζικά το σύστημα και να δοθεί η δυνατότητα να γεννηθούν άλλες αξίες, τότε όποια κυβέρνηση και να πάρει την εξουσία, θα φέρει ελάχιστα διαφορετικά αποτελέσματα από τις προηγούμενες. Πρέπει να σταματήσει η γραφειοκρατία και το χρήμα να μας κρεμάνε καθημερινά απ’ το λαιμό.

Λίγο να συνδράμει  ο καθένας σε μία εργασία θα είναι πλέον λειτουργικό γιατί θα δουλεύουνε όλοι. Άνεργος αν δεν το επιθυμεί δεν θα μένει κανείς. Η ανάγκη να κρατήσουμε όρθια μια τέτοια κοινωνία θα είναι η κινητήριος δύναμη. Δεν θα είναι πολλοί αυτοί που θα το ρίξουν στη τεμπελιά γιατί το αντάλλαγμα θα είναι η οδήγηση της χώρας σε πείνα. Δεν θα έχουμε προϊόντα.

Είναι πολύ μικρότερο το τίμημα λοιπόν μιας εργασίας αντιπροσωπευτικής του καθένα.

Όσο για το γνωστό επιχείρημα που ακούγεται, ότι πολλοί θα είναι αυτοί που δεν θα βοηθάνε στην παραγωγή όταν αυτή δεν είναι υποχρεωτική και ότι αυτή η κατάσταση θα μας οδηγήσει στην καταστροφή, στο χάος και δεν θα μας μείνει τίποτα ....Αυτό το επιχείρημα βασίζεται σε προκατειλημμμένα σενάρια, που σκοπό έχουν να προκαλέσουν φόβο, τον φόβο της αποτυχίας απέναντι σε κάτι καινούργιο και άγνωστο, που θα χτίσει, η ζωή που θα μπορούμε εμείς οι ίδιοι να δημιουργήσουμε. Μιλάνε για μας ενώ εμείς θέλουμε να αλλάξουμε τα πάντα. Με πραγματικές αυτή τη φορά αξίες.

Μόνο που τότε, δυστυχώς για σας και απευθύνομαι σε σας που «ξέρετε» την αποτυχημένη εφαρμογή αυτής της ιδέας, τότε ευτυχώς για μας,

 είναι  μέσα από τέτοιες ιδέες,

που  το φιλότιμο γεννιέται.

 Όταν βλέπεις ότι οι άλλοι σε σκέφτονται και κάποιοι προσπαθούν και κοπιάζουν για όλους, παράγοντας τα προϊόντα που μετά εσύ τα παίρνεις απ’το ράφι και έτσι έχεις να φας.

Δηλαδή όταν οι συνάνθρωποι σου σε σκέφτονται και φροντίζουν, τότε θες και συ να προσφέρεις. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι κάτι τέτοιο είναι πολύ λογικό. Μία τέτοια αλληλεγγύη δεν έχουμε ζήσει, γι’ αυτό και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να προκαταβάλει, το πώς θα λειτουργούσε ο άνθρωπος αν ήταν ελεύθερος να ζήσει. Είμαστε όλοι διαφορετικοί και μέχρι στιγμής δυστυχώς άγνωστες οι συλλογικές μας χάρες. Όσοι τις έχουν, έστω και μεμονωμένα ζήσει, με καταλαβαίνουν. … Ο άνθρωπος είναι τόσο εφευρετικό ον που θα μπορούσε αν είχε γνώμονα την αλληλεγγύη και όχι το χρήμα ως πρότινος, να καταφέρει έτσι να λύσει πολλά προβλήματα διαβίωσης. Οι συλλογικές διαδικασίες το έχουν δείξει αυτό.

  

Όπως είναι εξίσου παράλληλα σημαντικό, να μπορεί το κάθε άτομο να απολαμβάνει τις επιθυμίες του. Να μπορεί να κάνει τα πράγματα που ειλικρινά θα ένιωθε ότι είναι δικά του, ταιριαστά του. Γι’ αυτό και ο κάθε πολίτης θα επιλέγει τον τόπο που θα ζήσει τον σκοπό του σ’ αυτή την κοινωνία και το τι θα μπορούσε να προσφέρει σαν άνθρωπος. Θα επιλέγει τι σπίτι θα φτιάξει να ζήσει και πού. Τι θα τρώει.......

Όλα θα δύνανται να παρέχονται στους κατοίκους γιατί υπάρχουν για όλους. Και όσα δεν υπάρχουν, θα μεριμνούμε όλοι όταν θα αναφέρονται στις νομαρχίες, για να δώσουμε όσοι μπορούμε βάρος εκεί και να λυθούν τα τυχόν προβλήματα. Αν η παραγωγή κάποιου προϊόντος δεν επαρκεί θα μπορούμε περισσότεροι για κάποιο διάστημα να ασχολούμαστε μ’ αυτό εναλλάξ έτσι ώστε να μην υπάρχει έλλειψη.

Υπάρχει λοιπόν μία διαφορετική πρόταση που, είτε θα κατέβει σε δημοψήφισμα, είτε στις επόμενες εκλογές,  με τα εξής χαρακτηριστικά.

Εκλογικός συνδυασμός: Αυτοοργάνωση

                                        ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

                                        ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ  ΑΥΤΟΔΙΕΥΘΥΝΣΗ

Για τον κόσμο που θέλει να «χρωματίσει» αυτές τις σκέψεις υπάρχει διεύθυνση στο τέλος.

Δεν έχει υπάρξει το τέλειο σχέδιο. Αυτό θα το επιτύχουν οι κοινότητες μέσα από τα δημόσιες συνελεύσεις. Αυτοί οι άνθρωποι …, εμείς οι ίδιοι θα λύνουμε τα προβλήματα που θα γίνονται στις γειτονιές μας.

Το εύκολο είναι να δίνεις στους άλλους να λύσουν τα προβλήματα σου.

Το δύσκολο είναι να περνάς ώρες με τους συνανθρώπους σου και να δίνετε οι ίδιοι τις λύσεις.

Το κακό με το εύκολο είναι ότι συνήθως οι λύσεις που δίνουν οι άλλοι για σένα είναι οι λάθος λύσεις. Οι ελλιπείς. Ποτέ κανείς δεν ξέρει να μιλήσει καλύτερα από σένα.

Ποτέ κανείς από αυτούς που ψηφίζατε μέχρι τώρα δεν είχε ανιδιοτέλεια ως προς εμάς. Το κέρδος εξουσίαζε συνέχεια το σύνταγμα. Η δημοκρατία ήταν πάντα ολιγαρχία. Ας μην υπάρχουν αυταπάτες.

Δεν θα έχουμε πλέον να μας απασχολούν τα υπάρχοντα προβλήματα, οι διαφορές και έτσι δεν θα τρωγόμαστε μεταξύ μας. Γιατί θα ασχολούμαστε με πραγματικά ενδιαφέροντα  ζητήματα.

Όπως :

 Τι καλύτερο μπορεί να βρει ο καθένας να κάνει για να αξιοποιήσει το χρόνο του. Τι μπορούν να βρουν να κάνουν οι άνθρωποι μαζί. Τώρα δεν θα υπάρχει το κέρδος για να αναστέλλει πράξεις. Τώρα θα υπάρχει δυνατότητα. Ο κόσμος θα έρθει πιο κοντά με τις συνελεύσεις, με  τις δραστηριότητες που θα συνδιαμορφώνει, μέσα από αυτές,  με τους γείτονες του.

 Έτσι θα υπάρχει και ο χώρος για πρώτη φορά σε καθημερινή βάση για να γίνουν πράγματα συλλογικής επιθυμίας. Θα μάθουμε ο ένας τον άλλον και θα είμαστε κοντά για τον διπλανό μας. Όχι σαν την σημερινή αποξένωση που ζούμε. Θα  έχουμε κοινούς στόχους…..

 Ακόμα: 

·        Δημιουργία μεγάλων συγκροτημάτων εκμετάλλευσης, με φυσικό τρόπο των ενεργειακών πηγών του τόπου. Αξιοποίηση αυτών με στόχο την κάλυψη αναγκών όλων των συνανθρώπων μας. Συνεχή σκέψη για λύσεις πάνω σε προβλήματα διαβίωσης και εξευγενισμό των ζωών μας.

·        Αποκατάσταση πάνω στις ζημιές που έχουμε προκαλέσει στο περιβάλλον που ζούμε, την Ελλάδα. Μακάρι να βοηθήσουμε και άλλους λαούς. Αιτία  καταστροφής πάντα το κέρδος που έπρεπε να βγάζει ο καθένας. Κάτι που τώρα δεν θα επιδιώκεται.

·        Δημιουργία αρκετών συγκροτημάτων συσσώρευσης και εξυγίανσης του βρόχινου και θαλασσινού νερού, με σκοπό την διοχέτευση του σε περιοχές που το χρειάζονται.

·        Και τόσα άλλα………….

Μήπως είχαμε παραμπλέξει, δυσκολέψει τη ζωή μας; Και ύστερα φταίγανε οι ξένοι που παίρναν τις δουλειές και αύριο το αφεντικό που απολύει και και..

Ένα φταίει……… αυτοί που ωφελούνται από το καταστροφικό σύστημα του κέρδους.

Ένα είναι και το ερώτημα:

Θέλουμε, την αυτοοργάνωση των ζωών μας;

                                                                                    

Υπάρχει ήδη η απλή διατύπωση- ρητό-

‘Αν θες να γίνει κάτι σωστά κάντο μόνος σου.’

Αν αυτά που γράφονται παραπάνω είναι ένα όνειρο που η ανθρωπότητα δεν θα καταφέρει να ζήσει, δεν το ξέρουμε,

Ξέρουμε όμως σίγουρα, ότι αυτά είναι τα όνειρα μας.

Πρέπει πρώτα να προσπαθήσουμε. Να πιστέψουμε, ότι μία αλλαγή δεν είναι ουτοπία.

Είναι αναγκαία και είναι στο χέρι μας.ΜΑΣ, εμείς οι περισσότεροι, που συνεχώς πληθαίνουμε

ΕΛΕΑΝΑ.Φ

10\06\2011

‘Οποιος πιστεύει ότι τα παραπάνω τον αντιπροσωπεύουν, μπορεί να τα αναδημοσιεύσει να τα διακινήσει με κάθε τρόπο, γιατί όλοι μαζί μπορούμε.

ΓΙΑ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: email: aytoorganosi@gmail.com